Wybierając się do pracy w Austrii powinniście wiedzieć, że w tym kraju nie ma jednego jedynego zbioru praw i obowiązków pracowniczych, tak jak w przypadku Polski (Kodeksu Pracy). Oprócz austriackiego kodeksu pracy (Arbeitsverfassungsgesetz) istnieje szereg oddzielnych ustaw dotyczących stosunku pracy: ustawa dotycząca czasu pracy (Arbeitszeitgesetz), ustawa o urlopach, ustawa o pracownikach zarobkowych (Angestelltengesetz), ustawa o ochronie macierzyństwa (Mutterschutzgesetz). Do aktów prawnych regulujących stosunki między pracownikiem, a pracodawcą należą również: Kodeks gospodarczy (Gewerbeordnung) i Kodeks cywilny (Allgemeines Bürgerliches Gesetzbuch). Podejmując pracę w Austrii pracownik zostaje automatycznie członkiem Izby Pracowniczej, warto zapisać się również do związków zawodowych (należy uczynić to osobiście). Obydwie organizacje reprezentują interesy pracowników w Austrii.
Czas pracy wynosi tyle samo co w Polsce, czyli 40 godzin tygodniowo (8 godzin dziennie) i każde nadgodziny są oczywiście płatne (50 % za nadgodziny w tygodniu i 100 % za nadgodziny w weekend). Po przepracowanych sześciu godzinach, pracownikowi przysługuje 30 minutowa przerwa, która niestety nie jest wliczana do czasu pracy. Z umowami o pracę jest podobnie jak u nas. Umowę o pracę (Arbeitsvertrag) możemy zawrzeć na okres próbny, który wynosi jeden miesiąc, na czas określony i na czas nieokreślony. Po podpisaniu umowy pracodawca zobowiązany jest zgłosić pracownika do rejonowej kasy chorych, w celu objęcia go opieką zdrowotną. W Austrii prawo do pełnowymiarowego urlopu przysługuje nam po przepracowanych sześciu miesiącach i wynosi 5 tygodni, a po 25 latach pracy wynosi 6 tygodni.